Het heeft voor- en nadelen; als je een vaste baan hebt word je op een bepaalde tijd verwacht (in het oude werken) en ga je na een bepaalde tijd weer naar huis. Vroeger klokte je uit. Toen ik als zestienjarige mijn eerste vakantiebaan had bij de V&D klokte ik in en uit. Je wist wanneer je dag erop zat, so to speak. Werk mee naar huis nemen was niet de bedoeling; je zorgde er zoveel mogelijk voor dat alles af was in je werktijd.
In de kinderopvang/verzorgingssector heerst nog steeds een soort van vrijwilligersmentaliteit; je hebt wat over voor je baan die cao gebonden is maar er wordt vaak van je verwacht dat je toch nog even, zonder uurloon of wat dan ook, doorwerkt. Als je dan volhoudt dat je werktijd stopt na een bepaalde tijd en weigert werk mee naar huis te nemen tenzij je er netjes voor betaald krijgt, wordt je raar aangekeken. Mensen raken massaal overwerkt omdat zij veels te veel werk verzetten zonder enige beloning, zelfs geen complimentje.
Als zp-er heb je geen echte werktijden meer. Ik merk zelf ook dat ik ‘s avonds nog regelmatig ‘iets’ doe en ook op de zondag. Ik probeer een redelijke vaste werkschema aan te houden omdat je anders toch snel heel veel met werk bezig bent maar een voordeel als zelfstandige is wel dat je alles leuk vindt wat je aanpakt en dus niet meer verbolgen bent op het moment dat een taak of activiteit meer tijd kost. Je hebt het ervoor over omdat je er zoveel energie voor terugkrijgt op welke manier dan ook.
Het frustreerde mij altijd als ik op mijn strepen stond (na lang aarzelen en mezelf een schuldgevoel aangepraat) en dus weleens weigerde meer werk te leveren. Bovendien merkte ik ook dat meestal dezelfde betrokken en energieke personen zonder pardon ‘ja’ zeiden als er extra gewerkt moest worden. Het zorgde er bovendien voor dat er scheve gezichten kwamen. Een team kon vallen met ongelijkwaardige verdeling van extra werk.
Ik heb veel nagedacht over nieuwe manieren van teams, werkverdelingen en extra werk aanpakken zonder dat er uitbetaald zou hoeven worden. Het gaat denk ik ten eerste om waardering. Als je geacht wordt alles aan te pakken bij een baan maar je voelt je na een tijd een slaafje van jezelf, zorgt het voor frustratie en weigeren om meer werk te verzetten en wordt men sneller ziek of gaat op zoek naar een andere baan. In deze tijd vraag ik me weleens af of een manager daar voldoende mee uit de voeten kan. …