Als je slecht bent met cijfers en je als kind van zes of zeven of ouder alleen maar naar een groen schoolbord staart terwijl het krijt eroverheen glijdt en het witte cijfers, strepen en tekens achterlaat, je niet weet waar die abracadabra vandaan komt wil je vluchten in woorden. En als woorden en zinnen je steun en toeverlaat worden; je beste vriend, lees je heel veel boeken.
Mijn boekenkast staat er vol mee. Boeken met een boodschap. Sommige boeken zijn sterker dan andere boeken en sommige boeken heb ik maar half uitgelezen omdat de woorden en zinnen me niet echt bekoren konden. Vroeger las ik de GVR van Roald Dahl. ‘Op z’n kop in de prullenbak’ van Guus Kuijer. Anne Frank.
Later werden het gedichten van Emily Dickinson, Edgar Alan Poe en Christina Rossetti.
Vergenoeglijken. Boude. Vuig. Potsierlijk. Verdwaasd. Ontheven. Allesomvattend. Minachtzaam. Deugdelijk. Inheems. Vriendschappelijk. Onhaasten. Delicaat. Ontwricht. Leerzaam. Pedant.
Ik lees nu Redding. Het vult me nog niet met woordenlust maar gaandeweg vloeien de zinnen in elkaar.
